Afbeelding
Foto: Uitgeverij de Bode

Aan de keukentafel met jurist Hans van Oijen: ‘Vrijheid in ondernemerschap is vaak een beperkt begrip’

Door: Bregje Kop Economie

BREDA - Breda is een dynamische stad die bruist van de ondernemers. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met’ gaan we in gesprek met ondernemers. Deze week: Hans van Oijen van Hans van Oijen Juridisch Bedrijfsadvies BV.

Meer dan 30 jaar was Hans advocaat en partner bij een groot regionaal advocatenkantoor. Begin dit jaar hing hij zijn toga aan de wilgen en begon hij zijn eigen juridisch adviesbureau.

Waarom die stap van een regionaal advocatenkantoor naar een eigen juridisch adviesbureau?
2020 was voor mij op het gebied van  gezondheid  geen best jaar. Ik heb 33 jaar 180 kilometer per uur gereden waar 100 normaal was. Waarschuwingen uit  mijn omgeving sloeg ik in de wind: andere mensen konden misschien problemen krijgen met te hard werken,  maar mij kon dat niet overkomen. Dat dacht ik. Totdat het kaarsje op raakte  en daar Corona overheen kwam. Toen ging het licht echt behoorlijk uit. Dan kan je twee dingen doen: herstellen en weer doorgaan of  herstellen en het anders aan pakken. Dat laatste is het geworden. Ik word 60 dit jaar en dan is het ook gewoon ontzettend leuk om het nog even anders te doen. Ondernemen op een andere manier.

Dat klinkt logisch, maar je had toch ook als advocaat alleen kunnen doorgaan?
Goeie vraag! Maar dat was voor mij geen optie. Kijk, je moet advocaat zijn om te kunnen procederen bij een rechtbank. Dat deed ik toch al relatief weinig. Een gang naar de rechter is voor mij echt een allerlaatste stap. Het lukt mij gewoon vaak om een geschil  buiten een rechter om  op te lossen: dat is sneller, goedkoper en dan heb je de uitkomst zelf in de hand. Geen hoger beroep en meer van dat gedoe. Als ik toch moet procederen, dan  kan ik dat toch nog makkelijk regelen . Daarbij komt dat je als advocaat  echt aan een scala van regels gebonden bent. Regels  die nogal eens benauwend kunnen zijn. Ook regels waarvan ik niet altijd het nut zie.  Zo mocht ik bijvoorbeeld nooit aan iemand die een mooie zaak aanbracht een soort retour provisie geven. Dat zou mijn onafhankelijkheid beïnvloeden. Dat snap ik niet en dat heeft niemand mij ooit kunnen uitleggen. Toch is die regel er. Dit is maar een voorbeeld.  Met dat soort regels heb ik nu niet meer mee te maken. In zoverre kan ik nu veel vrijer opereren.

Die vrijheid is van belang voor jou?
Absoluut! Het klinkt misschien gek voor iemand die veel met het recht werkt, maar eigenlijk ben ik niet zo van de opgelegde regeltjes. De vrijheid die ik nu als zogenaamde éénpitter ervaar is een zegen. Ik heb altijd gedacht dat ik als ondernemer een vrije jongen was. Nu zie ik pas in hoe relatief dat eigenlijk is als je in een grotere club werkt:  de afspraken die je onderling moet maken, het overleg op alle fronten, de eisen die je elkaar oplegt,  de voorbeeld functie die je hebt naar anderen en ga zo maar door. Dat beperkt je vrijheid. Ik deed soms  zaken waar ik minder trek in had: je hebt echter een verantwoordelijkheid naar een hele organisatie en dan doe je dat voor het grotere belang. Op de keper beschouwd is vrijheid in ondernemerschap vaak een beperkt begrip. k heb  het geluk dat ik die vrijheid nu heb en ik doe alleen de zaken die ik leuk vind.  Die vrijheid  ervaar ik echt iedere dag als een zegen. Daarmee wil ik zeker geen afbreuk doen aan de prachtige tijd die achter mij ligt.

Dus geen personeel meer? Voelt dat niet alleen?
Haha, nee inderdaad, geen personeel meer. Ik had en heb altijd een uitstekende band gehad met alle medewerkers van mijn kantoor, maar dat aspect hoeft nu even niet meer voor mij: even geen verantwoordelijkheden  meer op dat vlak.  De drukte brengt wel met zich mee dat ik nu bezig ben om mijn netwerk met ‘ZZP-er juristen’ uit te breiden; ik moet werk kwijt kunnen. En alleen ben je  in mijn vak nooit: je hebt zo veel contact met je relaties. Ik werk ook voor twee grote klanten  ‘intern’, dus collega’s zijn er in die zin nog steeds.

Wat vind je de mooiste zaken die je afgewikkeld hebt? 
Ik vond de afwikkeling van de Chemiepack brand een zeer uitdagende klus. De zaak was volledig verzand in talloze procedures met enorme kosten  toen ik het overnam. Binnen 10 maanden lag er een vaststellingsovereenkomst waar iedereen onder omstandigheden blij mee was. Dat mag je misschien niet zeggen over jezelf, maar daar was ik best trots op. Dat ben ik ook op  twee zaken waarin de rechtbank me geen gelijk gaf. Vervolgens kreeg ik bij het Hof ongelijk. De adviseur van de Hoge Raad, de Advocaat Generaal, gaf mij ook nog eens een keer ongelijk . Drie instanties die het niet met me eens waren , om vervolgens wel gelijk te krijgen van de Hoge Raad. Iedere advocaat zal kunnen beamen dat dat heel bijzonder is. Als je dat twee keer flikt  is het een unicum. Dat durf ik wel zonder valse bescheidenheid te zeggen.

Dus je bent behoorlijk eigenwijs?
Tja, dat ga ik zeker niet ontkennen. Maar vooral volhardend  en dat is denk ik een eigenschap die iedere ondernemer moet hebben. Als je ergens in gelooft en je bent niet bereid daar 200% voor te gaan, dan kan je beter ophouden.

En wat zijn je uitdagingen voor de toekomst?
Jemig, daar vraag je me wat. Belangrijkste is dat ik mijn lesje “leren nee zeggen” niet vergeet. Ondertussen rijd ik toch stiekem weer te hard…maar ik doe dat  weer met een hele brede glimlach.

Naam:
Hans van Oijen

Leeftijd:
59 jaar

Burgerlijke staat:
Getrouwd met Angelique. Kinderen: Tim, Roos, Daan, Kas, Jip en Bob

Bedrijf:
Hans van Oijen Juridisch Bedrijfsadvies

Functie:
Eigenaar

Passie:
Het klinkt misschien wat gek, maar mijn passie is toch echt mijn werk. Na al die jaren blijft het mooi om complexe vraagstukken tot een eenvoudige kern terug te brengen en mensen daarover te adviseren. Het geeft gewoon voldoening als je mensen kunt helpen en geruststellen: ook als ik met slecht nieuws moet komen is het vaak een opluchting voor cliënten: dan weet men waar men aan toe is. Een probleem analyseren of een processtuk schrijven is ook een creatief proces. Mooi als een verhaal zonder poespas luid en duidelijk op papier staat. Maar als ik hier nou mijn vrouw en mijn gezin niet noem krijg ik ruzie thuis, dus bij deze die toch maar op plaats één…”

Afbeelding