Het terrein van de voormalige suikerfabriek van CSM aan de Markkade. Sinds de sloop in 2009 ligt het terrein braak.
Het terrein van de voormalige suikerfabriek van CSM aan de Markkade. Sinds de sloop in 2009 ligt het terrein braak. Wijnand Nijs

Er gebeurt wat op het CSM-terrein. Of toch niet?

Opinie CSM-terrein

OPINIE - Ronkende geluiden uit het stadskantoor. Er is een overeenkomst gesloten tussen Corbion en de gemeente Breda om te gaan onderzoeken wat er mogelijk is op het CSM-terrein. Dat is om meerdere redenen opmerkelijk, verwoordt hoofdredacteur Wijnand Nijs in dit opinieartikel.

Even een situatieschets. Het terrein, grenzend aan de Bredase binnenstad, is zo’n twintig hectare groot. Het ligt al zes jaar braak nadat eigenaar CSM - nu Corbion - de suikerfabriek sloopte nadat de activiteiten in 2005 gestaakt werden. Sindsdien gebeurde er … precies niks.

Toch waren er plannen, variërend van realistisch tot verre toekomstdroom. Er was halverwege het eerste decennium van deze eeuw een groep kunstliefhebbers die droomde over een Bredase vestiging van het Prado in Madrid. Een prachtig museum, grenzend aan het water, uitzicht op de skyline van Breda met de Grote Kerk. En dan Las Lanzas in bruikleen. Het zou wat zijn.

In de oorspronkelijke plannen van Via Breda werd ook wel wat verder gedacht. Zelfs het geschikt maken voor bewoning werd aangestipt. 1500 woningen zouden er in de plannen zoals ze destijds werden geformuleerd kunnen komen, naast de nodige bedrijfsruimte.

Hoe anders is dat nu. Zelfs een tijdelijke invulling is er nog niet gekomen, ondanks de aankondiging van wethouder Bergkamp in februari van dit jaar.  Die ‘tijdelijkheid’ wordt nu ook weer besproken. Wat is er in de tussentijd gebeurd? De toezegging lijkt op een zoethoudertje.

De gedachten waar men nu op het stadskantoor mee schermt zijn teleurstellend vaag, net als de overeenkomst. Lees even mee: ‘De Gemeente Breda en Corbion ondertekenen een intentieovereenkomst om samen de ontwikkelingsmogelijkheden van het Corbion-terrein (oud CSM) te onderzoeken als onderdeel van een totale verkenning voor het gebied Emer-Zuid/Zoete Delta/Nassau Wallon.’ Een intentieovereenkomst tot onderzoeken. Dus dat er iets onderzocht gaat worden, is lang niet duidelijk, laat staan dat er concrete plannen zijn.

Voor Corbion is er blijkbaar geen noodzaak. Na het stoppen van de suikerproductie in 2005 is er tien jaar geen geld verdiend met het terrein. Tien jaar! Naar de bedrijfsmatige gedachte daar achter is het gissen. Nu geeft Corbion aan dat ze voor het eind van 2016 een koper gevonden wil hebben.

De gemeente Breda voelt inmiddels meer urgentie. De gemeente moet een oplossing vinden voor de waterretentie - opvang van hemelwater nodig vanwege bebouwing - uit het Via Breda-gebied. Dat is opmerkelijk, want voor april komend jaar moet Breda aan Waterschap Brabantse Delta vertellen hoe dat gaat gebeuren.  Eind dit jaar zou daar duidelijkheid over komen. Dat lijkt niet aan de orde nu.  

Woningen staan inmiddels niet meer boven aan de prioriteitenlijst, blijkt bij navraag bij wethouder Alfred Arbouw. Opmerkelijk, daar zijn collega Patrick van Lunteren hamert op ‘bouwen, bouwen, bouwen’. Opmerkelijk ook vanwege de steeds verder doorzettende verstedelijking en de kansen die het terrein kan bieden.

Breda zou een voorbeeld kunnen nemen aan BredaDuursaam. Dat dacht vier jaar geleden verder over het terrein en lanceerde een startnotitie, met het idee voor 750 woningen, gecombineerd met stadslandbouw. Het terrein De Zoete Inval zou in die visie moeten uitgroeien tot een internationaal voorbeeld van duurzaamheid, dat netto zelfs energie zou moeten opbrengen. Windenergie, warmte-koude-opslag, zonne-energie. Ook in deze plannen is ruimte voor waterretentie. Kortom: geheel passend in de klimaatdoelstellingen van de gemeente.

Waarom echoot dan nu slechts de stilte? Naar de precieze reden is het raden. Zeker is dat de gemeente Breda niet aan zet is. Corbion is eigenaar, die het zou sieren als er actief meegedacht zou worden over een ivulling in het belang van de stad. Maar als Breda echt invloed wil hebben op de toekomst van het terrein, dan moet het eigenaar worden. De Bredase politiek zou in elk geval ambitie mogen uitspreken. Een duurzaam voorbeeld voor de wereld? Zou dat het verhaal van Breda kunnen zijn?

Breda stelde begin dit jaar Paul Depla aan als burgemeester. De stad was toe aan een burgemeester die af en toe buiten de lijntjes kleurde. Op het CSM-terrein ligt bijna 20 hectare om in te kleuren. Wat gaat het worden?

Wijnand Nijs