Strijd tegen overlast die de jeugdige jaren duurt
PolitiekRECENSIE – Terwijl zijn jonge kinderen ouder worden, strijdt Marijn Coenraet jarenlang tegen de voorgenomen plannen van de gemeente Breda om het spoorbuurt aan te pakken. Zo lang zelfs dat Coenraet er een boek aan wijdde.
In ‘Het Spoor Bijster ’ beschrijft de auteur de plannen van de gemeente om de Spoorzone op de schop te nemen en de daarbij behorende verkeersafwikkeling. Het is tegen het zere been van Belcrum bewoners. Zo ook dat van Coenraet. Hij maakt bezwaar tegen het plan om in de Terheijdensweg geen knip meer aan te leggen. Coenraet voorziet namelijk parkeerchaos en geluidsoverlast.
De strijd is uiteraard de rode draad door het verhaal, maar eveneens schetst hij ernaast zijn thuissituatie. Terwijl zijn vrouw zwanger is, zijn kinderen daarna opgroeien en de verbouwing van hun huis wordt voltooid, blijft Coenraet bezig met het gevecht tegen Breda.
De auteur heeft er in ieder geval van geleerd hoe je succesvol bezwaar maakt tegen een gemeente. Uiteindelijk boekt hij bij de Raad van State een winstje na een periode van jaren. Die periode in een boek van 270 pagina’s.
Het verhaal moet menig wethouder zich achter de oren laten krabben. Hij zet de wethouder die destijds verantwoordelijk was voor het project, ene Gerard Guljé, weg als een harteloze man die louter en alleen voor zijn eigen succes gaat.
Ook de projectmanager krijgt er van langs. Die wordt vooral slechte communicatie verweten. Een handzaam boek dus als je zelf eens een procedure tegen een gemeente wil beginnen, maar des te hopelozer als je het einde leest. Coenraet slaat je om de oren met officiële bezwaarschriften, pleidooien en vergaderingen met wijkraden. Des te leesbaarder zijn de koerswijzigingen naar het verloop van de verbouwing van hun huis.
Desalniettemin geeft Coenraet in makkelijke woorden weer hoe een ingewikkelde strijd tegen een reus waartegen bijna geen gevecht valt te winnen, zich voltrekt. Hij wint uiteindelijk toch, zij het een beetje. De knip wordt eerder aangelegd dan gepland omdat de gemeente geen rekening heeft gehouden met haar eigen plannen en de milieueffectenrapportage, zo oordeelt de Raad van State.
‘Het Spoor Bijster’ is vooral voor Bredanaren een leuk boek, een feest van herkenning. Jammer maar begrijpelijk meldt de auteur weinig echte namen van betrokkenen bij de situatie. Daar gaat het natuurlijk niet om.
