Een gewone boerderij of een internationaal knooppunt?
BREDA - Deze keer een schitterende oude foto van een heel fraaie eeuwenoude Brabantse langgevelboerderij met een intrigerend verhaal. Vanouds stond deze boerderij langs een belangrijke postroute.
Op een oude postroutekaart uit 1810, in opdracht van het napoleontisch Depot-General van Oorlog, staat hij al getekend als post. Een postroute is een vaste route langs verschillende posten. Hier stopte regelmatig de postkoets. Een grote diligence met 4 of soms zelfs 6 paarden. De paarden, de koetsier en de bijrijder konden hier wat drinken en rusten. De reizigers stapten in of uit, er werd geladen of gelost en paarden konden worden gewisseld als dat nodig was.
Koeriersdiensten
De grondslag voor dit systeem van postkoetsen was al in de Romeinse tijd gelegd. Maar in de Middeleeuwen, sinds 1489, verzorgden de adellijke families Von Thurn und Taxis in opdracht van keizer Maximiliaan I een netwerk van koeriersdiensten door een groot deel van Europa. De TGV avant la lettre. Sinds de 18e eeuw slaagde het diligencebedrijf van Gend en Loos uit Antwerpen erin haar netwerk ook in Nederland steeds verder uit te breiden. Tot voor kort een zeer bekende naam op onze wegen.
Spektakel
Het moet geregeld een geweldig spektakel geweest zijn als op gezette tijden die hoge, volgepakte diligence langs kwam. Stel je voor: een droge zandweg in de buurt van een stil boerendorp op een zeer zomerse dag. Plotseling het geluid van hinnikende paarden, krakende wielen, het luide "Ho ho ho!" en zwiepende zweepslagen. De enorme postkoets komt met geweld tot stilstand. Een 'Pickwick-moment'. De postiljon en zijn bijrijder moeten mannetjesputters zijn om dit alles onder controle te houden. Mensen lopen naar buiten vol verwachting. Wat heeft de postkoets nu als verrassing? Wat is de vracht deze keer? Er is nog geen track and trace systeem. Stoffige reizigers stappen uit en zijn toe aan een moment van rust, een koele kruik met bier uit eigen brouwerij. De dames rennen naar het toilet, nou nee naar de plee. De postiljon hoeft niet te staken voor 5 minuten plaspauze tussen de ritten, hij neemt de tijd. De paarden staan dampend, met schuim tussen de billen, een emmer water leeg te slobberen en krijgen een zak met haver. Even is de post vol leven en energie. Als later de koets vertrokken is herinneren alleen een paar flinke hopen paardenmest nog aan deze happening. Als dank voor het aangenaam verpozen. Maar ook hier weet men raad mee. De moestuin heeft nodig mest nodig. De kringloopeconomie en recycling bestaat al eeuwen!
Bavelse buitenpost
Conclusie: Breda heeft nu een internationaal station maar Bavel had dit al in de 18e eeuw. Weet u nu waar zich dit allemaal afspeelt? De boerderij, annex brouwerij, herberg bestaat helaas niet meer. In 1944 tijdens oorlogshandelingen volledig verwoest. Wij zijn benieuwd of u meer over deze buitenpost weet te vertellen? Graag uw schriftelijke reactie naar info@paulusvandaesdonck.nl
Vindt U lokale geschiedenis ook zo leuk en wilt U er meer over weten kom dan eens langs in ons museum Paulus van Daesdonck, Pennendijk 1 Ulvenhout. Meer informatie vindt U op onze website. Tot ziens! [l]