'Knauwen en smakken is het ergst'
BREDA - Ze was al te zien in Pauw en deze dinsdag verscheen haar boek 'Meer over Misofonie': de Bredase schrijfster Renske Schut ergert zich aan smakken, klakken en andere lichaamsgeluiden die een ander niet snel op zouden vallen. Ze zette haar ergernissen op papier en schreef er een handboek over.
DOOR GUUS ARNOUTS
Misofonie is een, sinds kort geaccepteerde omschrijving in de medische wereld, chronische aandoening waarbij mensen die er aan lijden extreem reageren bij specifieke geluiden zoals mond- en keelgeluiden. Misofonie kan volgens haar levensontwrichtend zijn en een grote invloed hebben op het gezins- en werkleven en zelfs leiden tot echtscheidingen, depressies of burn-outs. Ook het seksleven kan vaak niet zonder grote spanning plaatsvinden.
Een avondje uit, hoe moeten we dat voor ons zien door de ogen en oren van iemand die lijdt aan Misofonie? "In een restaurant kies je strategisch je plekje. Vaak zijn die wat drukker. Ik kan bijvoorbeeld specifiek niet tegen het knauwen aan appels of het eten van chips, dat smakkende geluid is verschrikkelijk."
Gelukkig eet je geen van beide in een restaurant, meestal dan toch. Maar op de werkvloer ligt dat anders volgens haar. "In de kantoortuin of kantine hoor je constant dat soort geluiden en tel daarbij het constante tikken op toetsenborden bij op. Iemand die aan Misofonie lijdt kan daar echt ernstig ziek van worden of zelfs een burn-out van krijgen."
Helpende hand
Schut schreef het boek niet alleen, ze liet zich bijstaan door wetenschappers, specialisten en behandelaren. Ook sprak ze met haar lotgenoten. Voor wie ook last van Misofonie heeft, zette de schrijfster een aantal tips op een rijtje.
"Maar helaas zijn er geen medicijnen. Er is een bepaald soort hulp in de vorm van therapie, maar dat werkt niet bij iedereen." Schut is met haar boek de laatste tijd volop in de media. Net als we bellen is Omroep Max langs geweest. "En deze week zit ik bij een uitzending van Omroep Brabant", vertelt de Bredase. Toch is het nog altijd een onbekend fenomeen", legt Schut uit. "Vandaar ook dit boek, zodat meer mensen zich misschien herkennen in de aandoening en het hopelijk ook vaker erkennen." [l]
