De overlast van de processierups was vorig jaar groter dan ooit. Veel Bredanaars zaten onder de rode, jeukende bultjes. Voor hen waren het weken van afzien. Zij zien dan ook op tegen de komende periode, want de eerste bultjes zijn alweer een feit.
Eén van de Bredanaars die veel last heeft van de processierups is Bavelse Bas. Hij is vrijwilliger bij de scoutingvereniging in het dorp, en eikenbomen ontwijken is voor hem dan ook geen mogelijkheid. "Ik heb vorig jaar extreem veel last gehad van de processierupsen. Vooral 's avonds is het erg. Slapen is bijna onmogelijk wanneer je onder die jeukende bultjes zit." De vereniging heeft er dit jaar veel aan gedaan om de overlast te beperken, bijvoorbeeld door nestkastjes op te hangen en jonge processierupsen weg te halen nog voordat ze brandharen krijgen. Toch was de overlast helemaal laten verdwijnen niet mogelijk. "Eind mei zag ik het eerste nest weer, dus sindsdien loop ik hier altijd met lange mouwen en een lange broek rond. Maar ik heb helaas toch nog steeds last van de bultjes."
Het verhaal van Bas sluit aan bij dat van veel andere Bredanaars. Zo herkent Lenneke zich in de slapeloze nachten die de bultjes kunnen veroorzaken. "Ik had vorig jaar heel veel last, ik kon gewoon niet slapen van de jeuk." Dit jaar probeert ze dan ook om de nesten zo veel mogelijk te vermijden. "Als ik naar mijn werk fiets, kom ik eigenlijk langs zwembad de Wisselaar. Maar daar zijn vaak nesten te vinden. In deze periode fiets ik daarom maar om." Tegen de jeuk bestaan veel verschillende middeltjes zoals 'processierups foam' of mentholgel. Ook zijn er trucjes zoals het weghalen van brandharen op je huid met plakband of met een hete föhn. Al gelooft Bas niet in die laatste optie. "Ik heb echt alles geprobeerd, maar vooral die föhn hielp echt niets."[n]