Eindelijk zijn de lintjes
écht opgespeld
BREDA - Op 24 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. Maar in plaats dat burgemeester Depla de gelukkigen persoonlijk verraste met de onderscheiding, vond de uitreiking telefonisch plaats. Het opspelden van de lintjes liet dus nog even op zich wachten. Pas op 3 juli was het eindelijk zo ver. De verrassing was op dat moment natuurlijk weg, maar de blijdschap en de trots was even groot als altijd.
Eén van de Bredanaars die zijn onderscheiding eindelijk kreeg opgespeld was Leen de Bruijn. “Wie Leen zegt, zegt meneer Heusdenhout,” opende Depla zijn toespraak. Dat klopt ook wel.
'Wie Leen de
Bruijn zegt,
zegt meneer
Heusdenhout'
De meeste Heusdenhouters kennen de grijze krullenbol wel, al is het maar omdat hij regelmatig door de wijk fietst op zoek naar kapotte lantaarnpalen. “In elf jaar tijd heb ik zo’n 1300 defecte lantaarnpalen gemeld bij de gemeente. En ik blijf net zo lang aan de bel trekken tot ze weer branden, zelfs die ene bij onze Albert Heijn waar geen stroomkabel naar toe was gelegd,” vertelt hij lachend.
Wijkraad
Maar niet alleen voor de lantaarnpalen is Leen geridderd. Leen zit al 25 jaar in het bestuur van Wijkraad Heusdenhout en zet zich nog steeds vol overgave in voor de wijk.
Sinds het ontstaan van het wijkblad Heusdenhout Nieuws, nu 22 jaar geleden, coördineert Leen de bezorging hiervan. De laatste vier jaar doet hij dat ook voor Brabantpark Nieuws. Daarnaast collecteert hij al jarenlang voor de Brandwondenstichting, Amnesty International en het Sinterklaascomité. Ook biedt hij altijd een helpende hand bij de muziekactiviteiten in wijkcentrum ’t Houwke en bij de Heusdenhoutse inzamelingsacties voor Voedselbank Breda. Leen staat altijd klaar voor de wijk, zelfs tijdens de zeven jaar dat hij liefdevol zorgde voor zijn zieke echtgenote Corrie, die in januari 2019 is overleden.
De immer bescheiden Leen heeft zelfs nog meer gedaan dan hierboven is beschreven. “Drieënhalf jaar lang heb ik iemand uit de buurt naar zijn werk gebracht. Hij kon daar zelf niet meer komen nadat hij door een ongeluk een dwarslaesie had gekregen. En ik heb jarenlang voor de Eekhoornopvang gereden. Dan bracht ik gewonde eekhoorns naar de Eekhoornopvang in Zundert."
Hij herinnert zich zelfs een ritje van Bergen op Zoom naar Limburg: "Toen Zundert een keer dicht was ben ik zelfs een keer van Bergen op Zoom naar Roosteren in Limburg gegaan, om zo’n gewonde pluimstaart daar af te geven. Ik was toen pas om 01.30u ’s nachts thuis.”
Kortom: een zeer terechte onderscheiding voor een vrijwilliger uit duizenden![n]