Maatschappelijk kantelpunt
In mijn laatste column vroeg ik aan iedereen in Breda wat gaan wij gezamenlijk aan de klimaatverandering doen? De stad Breda op zich is goed bezig. Er komen steeds meer plaatsen met groen in de vorm van bomen of struiken en ook blauw in de vorm van meer waterpartijen voor verkoeling. De milieustraat heeft tijdens de grote coronaperiode lange wachtrijen gehad. We scheiden thuis netjes het plastic afval van het papier, groenafval en restafval. Prima en keurig gedrag. Maar als je denkt dat daar de kous mee af is, dan besef je helaas niet goed genoeg hoe heet de soep nu is opgediend die we allemaal moeten gaan opsouperen. En ach, de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend is toch een waar spreekwoord. Klopt, maar dit keer koelt hij niet echt af.
Beschouw het als een taart die in de oven zit en langzaam aan verbrandt. Het is serieus beste stadgenoten. Het voortbestaan van de mensheid staat op het spel! Doemdenker. Nee onterecht, ik ben een positieve realist. Volgens mij kunnen wij de soep met zijn allen wel wat koeler geblazen krijgen. Het klimaatsysteem en de ecosystemen zitten ingewikkeld met elkaar verweven. En we weten lang nog niet alles. Er zitten kantelpunten in verborgen die niet meer teruggedraaid kunnen worden. Het is niet in één column uit te leggen.
Om minimaal de opwarming een halt toe te brengen zullen er hele grote offers gebracht moeten worden. De maatschappij zoals die nu bestaat moet helemaal op de schop: een maatschappelijk kantelpunt. In de krant van 14 april jl. stond mijn column naast die van burgemeester Paul Depla. Hij begon toen aan zijn tweede termijn. Ik voelde mij vereerd simpel alleen al om naast Bredaas eerste burger in de krant te staan. Graag wil ik hem de elleboog reiken om samen om tafel te gaan en de eerste kartrekkers te worden om Breda leefbaar en klimaatproef te houden en te maken voor de komende eeuw.[n]