Klimaat verandert nog veel sneller dan gedacht!
Daar gaan we weer. Opnieuw dien ik in deze column een negatieve boodschap te verkondigen. Dat doe ik liever niet, want er zijn ook veel positieve initiatieven op klimaatgebied. De oorlog in Oekraïne heeft één voordeel. Er wordt nu meer nagedacht over een versnelde energietransitie in het Westen. Maar of dit nu voldoende zal blijken te zijn? De Nederlandse overheid wil twee nieuwe windparken op de Noordzee aan leggen. Prima idee, helaas onvoldoende om de opwarming een halt toe te roepen. De anderhalve graden grens van Parijs wordt mogelijk binnen een jaar of vijf bereikt. En dan is het hek helemaal van de dam. Volgens het tweede deel van het laatste IPCC-rapport dat eind februari verscheen, worden diverse tippingpoints binnenkort bereikt of zijn ongemerkt al bereikt. Zij hebben de noodklok geluid.
Tippingpoints zijn points of no return. Het dringt niet goed genoeg door tot de massa en zelfs niet tot de politici. Het is al zo erg dat het Amazonegebied en de Grand Canyon een netto bijdrage leveren aan de CO2-uitstoot. De gevolgen zijn overal zichtbaar op Aarde: armoede, hongersnood, overstromingen, extreme hitte, extreme droogte, verzuring van oceanen, massale sterfte onder dieren, smelten van permafrost en ga zo maar door. De onvoorspelbaarheid van het klimaat wordt razendsnel werkelijkheid zeggen wetenschappers. Maar de waan van de dag heerst. Op dit moment is dat een waan die een acute aanslag is op een deel van de mensheid. Meer dan één woord is genoeg: Oekraïne. Ondanks humanitaire hulp kijkt de rest van de mensheid toe hoe er genocide wordt gepleegd. De klimaatramp is een ‘te traag iets’, maar in feite een massagenocide van de mens op zichzelf.