‘Het triggert me om de spanning op te zoeken’
Nathalie, je bent schrijfster. Een bijzonder beroep! Kun je eens vertellen hoe je dit geworden bent?
“Ik heb journalistiek gestudeerd en ben uiteindelijk als communicatieadviseur terecht gekomen bij de gemeente Zundert. Ik had dus altijd al wel veel affectie met schrijven. Ik las in mijn vrije tijd veel boeken en soms dacht ik ‘dit kan ik beter’.
Dat is één van de redenen geweest dat ik uiteindelijk ook zelf ben begonnen met schrijven. Ik ben begonnen met schrijven naast mijn werk, maar op een gegeven moment had ik er een dagtaak aan. Toen ben ik gestopt met mijn werk bij de gemeente.
Voordat ik voor mezelf begon heb ik Aad Ouborg, voor mij een rasondernemer uit Breda, een keer een mail gestuurd of hij mij de fijne kneepjes van het ondernemerschap wilde leren, haha. En ik kreeg nog antwoord ook! Hij vertelde mij toen hoe hij tegen ondernemerschap aankijkt.
Dat heeft mij geïnspireerd om altijd de boer op te gaan; om nieuwe dingen te proberen. Nooit stilzitten, altijd in beweging blijven. Dat houdt het voor jezelf ook leuk.”
Maar kun je als schrijver wel een boterham verdienen?
“In het begin niet. Daarom heb ik ook nog een tijd gewerkt bij de gemeente naast het schrijven. Mijn eerste boek kwam dan ook uit toen ik daar nog werkte. Met boeken schrijven verdien je niet heel erg veel geld.
Wat helpt is dat ik tot nu toe al elf boeken geschreven heb. Een deel daarvan is een serie en de rest zijn losstaande boeken. Ik merk dat bij ieder nieuw boek ook de oudere weer meer verkocht worden. Dus dat bouwt zich vanzelf op.
En daarnaast helpt het ook dat ik van ieder boek meerdere vormen heb uitgebracht: fysiek, audio en e-books. Dat werkt goed.
Als je alle beetjes bij elkaar optelt heb ik in ieder geval geen baan meer nodig naast het schrijven.”
Wat is de meerwaarde van de uitgever die je boeken uitgeeft?
“Het distribueren, drukken en reclame maken. Maar daarnaast is er vanuit de uitgeverij ook één redacteur die vanaf mijn derde boek erg betrokken is. Zij leest tussendoor wat ik maak. Ik bespreek bij aanvang wat voor idee ik heb en daar sparren wij over.
Na de eerste tienduizend woorden leest zij het mee. Meestal op het einde leest zij het ook nog eens.
Dat is echt van waarde. Zij laat mij heel vrij, maar zou het ook vertellen als iets beter kan. Dat maakt het boek alleen maar beter.”
Waar komt jouw voorliefde voor thrillers vandaan?
“Het triggert me om de spanning op te zoeken. Van jongs af aan heb ik al affiniteit met spanning gehad. Ik weet ook niet waar dat vandaan komt. Ik kijk heus ook wel eens andere films of ik lees een ander boek, maar dat is nooit mijn eerste voorkeur.”
Zou je weleens een uitstapje willen maken naar een ander genre?
“Mijn boeken zullen altijd spannend blijven, dat past gewoon bij mij. Dat lees én schrijf ik het liefst.
Maar laatst heb ik ook een boek geschreven waar science fictionelementen in voorkomen.
Dat voelde wel een beetje als een uitstapje. Ik heb ook een opleiding scenario schrijven gedaan en met een klasgenootje heb ik een muziekfilm geschreven. Dat was ook wel bijzonder!”
Als je mag kiezen: heb je dan liever hoge oplagen en een boek dat je zelf wat minder vindt óf een boek waar je zelf heel trots op bent, maar dat minder goed verkocht wordt?
“Dat is lastig. Natuurlijk schrijf je heel graag een goed boek.
Je probeert met elk boek een stapje beter te worden dan de vorige. Als ik nu naar mijn eerste twee boeken kijk, dan zou ik het ook nooit meer zo doen. Een hoge oplage vind ik fijn, maar als je een tenenkrommend gevoel bij je eigen boek krijgt… dan ga ik toch liever voor het laatste. Een kloppend verhaal vind ik belangrijker.”
En dan heb je ook nog recensies.. wat doet dat met je?
“Ik laat me er niet door leiden, maar het is wel mens eigen dat je blij wordt van goede recensies. Slechte recensies zijn altijd heel jammer.
Door de jaren heen heb ik wel geleerd dat er altijd slechte recensies zullen zijn. Van sommige mensen neem je de kritiek serieuzer dan van de ander.
Je moet daarin wel een olifantenhuid ontwikkelen, anders zou het je lam slaan. Het laat mij niet onberoerd, maar ik laat me er niet door weerhouden.”
Wat zijn je ambities?
“Op het gebied van boeken: ik zou heel graag vertaald willen worden. Nederland is gewoon een heel klein taalgebied, daarmee kun je uitgevers in het buitenland niet echt overtuigen, omdat verkoopcijfers niet heel hoog zijn. Dus dat zou ik wel heel graag willen. Op het gebied van scenario’s zou ik natuurlijk heel graag goede films en series verfilmd zien worden van scripts die ik heb geschreven.”
Zijn er mensen in jouw omgeving waar je wel eens aanklopt voor advies?
“Pascal, een vriend van mij en tevens de man van mijn beste vriendin. Daar kan ik heel goed mee sparren. Die heeft, net zoals ik, een hele grote fantasie. Samen bedenken we soms het begin van een nieuw verhaal, thema of probleem. Hij heeft een soort fantasie die aanhaakt op de mijne.
Soms komen we samen op iets waar ik mee door kan. Wat ik maak vindt hij de ene keer heel leuk en de andere keer minder. We hebben best een verschillende smaak.”
Met wie zou jij weleens aan de keukentafel willen zitten?
“Met Elvis! Maar dan hoeft hij van mij niet te praten, maar alleen muziek te maken. Het lijkt me fantastisch als hij hier met zijn gitaar aan de keukentafel zou zitten. Ik ben opgegroeid met Elvis, doordat mijn ouders dat altijd draaiden.
Maar als ik in mijn eigen genre moet blijven, dan zou ik zeggen Stephen King.
Hij heeft misschien wel meer dan honderd boeken geschreven; hij blijft maar doorgaan. Dat vind ik heel bijzonder. Hij heeft echt het vermogen om je aan de hand de meest gruwelijke verhalen in te trekken. Dat vind ik heel knap. Dat hoop ik ook te kunnen bereiken.”[n]
