Op eigen benen

Twee dagen na hét loopevenement van Breda, wil ik in deze column het liefst schrijven over deze geweldige Singelloop. Het gras is echter voor mijn voeten weggemaaid. In de krant, op Twitter, op straat; over deze Bredase Singelloop wordt alleen in superlatieven gepraat.

De zon en de perfecte looptemperatuur waren het geluk voor de lopers, een mazzel voor de supporters en een zegen voor de horeca. Zo'n terrassentoegift in het najaar, beter kun je je niet wensen. En door de loopbrug bij de Veemarkstraat bleef de Grote Markt bereikbaar. Het uitzicht vanaf de loopbrug - met een beetje fantasie op ooghoogte met de Grote Kerk - was bijzonder. Wat kan ik daar nog aan toevoegen?

Zelf deed ik voor de zevende keer mee aan dit loopevenement. Na eerder de vijftien kilometer, een halve marathon, de vijf en tien kilometer te hebben gelopen, had ik me opnieuw voor de tien ingeschreven. Dit keer niet meer in combinatie met de familieloop. ‘Mijn negenjarige’ had me verzekerd dat ik hem niet meer hoefde te vergezellen; hij liep wel met een vriend. Voordat hij nog maar een stap had gezet, was ik al apetrots op zijn onderliggende boodschap: ik sta op eigen benen!

Deze boodschap vergelijken met het bestaan als zzp’er gaat misschien wat ver. Toch zie ik parallellen: overtuigd zijn van de route, signalen onderweg goed interpreteren, gedoseerd met je energie omgaan, genieten van onverwacht applaus en weten dat als je even een dip hebt, een lekker muziekje je er doorheen sleept.

De Bredase Singelloop; een evenement waardoor ik weer extra trots ben om juist in deze stad op eigen benen te staan!

PS Nog meer Bezig Breda?
Eind oktober verschijnt een deel van de Bezig Breda columns in boekvorm. Te bestellen via www.bredavandaag.nl/onlinebestellen.