Afbeelding
Wijnand Nijs

Ik schaam me

Column

COLUMN - Ik schaam me. En niet zo’n klein beetje ook. Afgelopen week is de stille ramp bekend gemaakt die dit jaar voor Serious Request Breda is gekozen. 3FM kiest altijd een internationale ramp. Ze noemen dit stille rampen omdat ze verborgen zijn voor het oog van de wereld.

Dit jaar is dat het voorkomen van longontsteking bij kinderen jonger dan 5 jaar, omdat deze ziekte meer slachtoffers maakt dan hiv, aids, malaria en mazelen bij elkaar. Vooral in Haïti, Ethiopië en Soedan maakt de ziekte veel slachtoffers. Terwijl de zieke, jonge kinderen te redden zouden zijn met de juiste behandeling en goede informatie.

Tot mijn verbijstering zie ik op Social Media mensen helemaal los gaan. Ze zijn boos en verontwaardigd hoe het nou toch kan dat er voor een internationaal doel gekozen wordt terwijl er in Nederland toch zoveel armoede en ellende is. En dan krijgen we ook nog al die asielzoekers over ons heen!

Met de opbrengsten van 3FM Serious Request kan het Rode Kruis een belangrijke rol spelen bij het voorkomen en behandelen van longontstekingen. Ze kunnen bijvoorbeeld vaccinatiecampagnes ondersteunen, gezondheidszorg verbeteren en zorgen voor betere huisvesting (zonder rook), veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen. Ook leren ze ouders en gezondheidsmedewerkers hoe ze longontsteking kunnen voorkomen, op tijd herkennen en laten behandelen.

En dan hoor ik de cynici al weer: “Ja ja, en wat gebeurt er dan met dit geld? Dat heeft toch allemaal geen zin omdat het tijdelijke oplossingen zijn.” Of “En hoeveel blijft er aan de strijkstok hangen?”

Zijn we zó verkrampt geworden dat we niet meer buiten onze Nederlandse grenzen kijken? Dat we onze ogen sluiten voor de rest van de wereld? In dit geval voor een ziekte die goed te genezen is en waar toch jaarlijks meer dan 900.000 kinderen aan dood gaan. Dat is toch intriest? 

Niet iedereen heeft het goed in Nederland. Er is armoede en leed. Dat ontken ik niet. Maar laten we toch vooral niet vergeten waar we zijn. Er is een zorgstelsel, er zijn voedselbanken, hulpverlening, innovatieve projecten, een solide munteenheid en er is burgerparticipatie. 

Ook dat is Nederland. Een land waar ik trots op ben om in te mogen wonen. Wij Nederlanders hebben veerkracht en kunnen veel aan. Ga daar nou maar eens in geloven. Laat los die kramp en sta open. Laat je cynisme wegvloeien en ga weer voelen.

Wilma Schutten
Wilma Schutten is communicatiemedewerker bij Zorg voor elkaar Breda en Communicatieadviseur/Persvoorlichter bij Rode Kruis 'de Baronie'. Ze schreef deze column op persoonlijke titel.