Ik wil geen milieustation, ik wil een milieustraat

8.10 uur. Zaterdag is hier in huis een vrije dag dus aaarghhh waarom had ik bedacht dat dit een uitstekende dag zou zijn om al die klusjes op de steeds langer wordende to-do lijst af te werken? In een poging die gedachten te blokkeren, draai ik me nog eens om in bed.

8.25 uur. Geen rust meer in het lijf want ik wil naar het milieustation en op zaterdagmiddag staat de file tot voorbij de Gamma en daar heb ik geen zin in. Kledingkasten moeten er als eerste aan geloven. Omdat mijn modebewustzijn pijnlijk onderontwikkeld is, heeft de rommel zich van de afgelopen jaren zich opgehoopt. De deurtjes besluiten tegenwoordig zelf wanneer ze open gaan omdat ze niet meer bestand zijn tegen de uitwaartse druk en dat moet veranderen.

Alles wat het afgelopen jaar niet gedragen is, gaat in een zak, nou ja behalve dan dat ene jurkje. Oh en dat truitje, en die spijkerbroek oh en die andere ook niet. Ondanks deze haperingen ligt er al snel een kubieke meter textielrommel dat verdeeld moet worden over net minder dan zes vuilniszakken.

9.30 uur. Sinds er Wifi in huis is, zwerft er zeker vier kilometer aan ongebruikte snoeren, kabels en stekkertjes door het huis. Alles kan in een zak en ook dat kan straks afgeleverd worden bij het milieustation. Lade nummer één is een grote kluwe, de laatste keer dat deze lade open geweest is, was om het adresboekje te zoeken voor de kerstkaarten en de een na laatste keer ook, maar toen was het nog 2014, dus die snoertjes zullen we niet missen. Die oude mobiele telefoontjes waarschijnlijk ook niet dus hop die kunnen ook weg. In de oude zinken weck ketel van oma liggen ook nog snoeren maar daar zitten ook alle adapters en aanverwante artikelen in van het huidige mobiele-device-park, dus even iets beter opletten zodat er niet vanavond een oh-ja momentje is.

11.00 uur. Kasten ingeruimd en nu blijven de deurtjes weer gewoon dicht. Nog even wat kapot elektrisch gereedschap verzamelen, en oude verfblikken, kitspuiten, CD speler, oude friteuse – he bah, daar zit nog vet in. Hoe gaan we dat er nou weer uitkrijgen? Kapot gevroren bloempotten uit de tuin. Ergens liggen nog een paar kapotte spaarlampen en lege batterijen maar waar had ik die ook alweer verzameld?

12.00 uur. File voor het milieustation is inmiddels al zo lang dat er melding van gemaakt zou moeten worden door de verkeersinformatie dienst. De Greenpeace-lidmaatschapskaart in mijn tas weerhoudt mij ervan om naar het bos te rijden en daar alles te dumpen, dus sluit ik achteraan in de lange, lange rij.

Ik weet nu in ieder geval wel waarom ze er in Breda voor kiezen om het een milieustation te noemen in plaats van een milieustraat. In een straat wordt gereden en net als bij de meeste een stations, sta je hier voornamelijk stil.

Babs Verstrepen