Nummer 70, het Amphia ziekenhuis

Hoewel over smaak valt te twisten zal niemand ontkennen dat het goed is voor de omzet wanneer jouw worstenbroodje, speculaasbrokken, roomboteramandelstaaf, haring of oliebol als winnaar uit de bus komt in een nationaal ranking lijstje.

Er zullen namelijk altijd mensen zijn zoals tante Julia. Tijdens haar verjaardagsborrels gaf ze altijd hoog op over de sublieeeeme kwaliteit van de Franse kaasjes die ze haalde bij de traiteur in ‘t Ginneken. Uiteraard kwamen die kaasjes op tafel in het orginele vershoudpapiertje van die veel te dure kaasboer. Echt interessant werd het pas toen een winkel in een slome winkelstraat er met de prijs voor de beste kaaswinkel vandoor ging. Tot groot vermaak van de rest van de familie veranderde tante Julia direct van hofleverancier voor die magische Franse stinkbommetjes.

En dan nu de ziekenhuis top 100. De hypochonder in mij ontwaakt en met trillende vingers dirigeer ik de muis richting de website. Eindelijk een lijst waarin ik kan zien of de artsen in een bepaald ziekenhuis beter zijn in het stellen van de juiste diagnose dan de artsen in een ander ziekenhuis. Of waar de kans op een urine- of luchtweginfectie na een bezoekje het kleinst is.

Zorg meten is belangrijker dan zorg verlenen. Dat vind ik pas zorgelijk

Mijn teleurstelling is groot wanneer ik zie dat bovengenoemde criteria niet eens aan bod komen bij de beoordeling. Er zijn volgens de onderzoekers kennelijk zaken die belangrijker zijn dan het in huis hebben van medische kennis, algehele ziekenhuishygiëne en lieve verpleegsters. Zo telt het zwaar mee dat alle binnenkomende patiënten systematisch onderzocht worden op ondervoeding. Natuurlijk is het belangrijk om daar naar te kijken wanneer, de inmiddels bejaarde, tante Julia wordt opgenomen. Maar eerlijk is eerlijk, in een land waar meer dan de helft van de volwassenen leidt aan overgewicht, lijkt het mij niet het allerbelangrijkste onderwerp van gesprek.

Het Amphia blijkt het overigens niet zo best te doen en staat op nummer 70 in de lijst. In een reactie noemde de woordvoerster van het ziekenhuis dat ‘de manier waarop zorg gemeten wordt in het Amphia, niet goed genoeg is’. Met andere woorden: zorg meten is belangrijker dan zorg verlenen. Dat vind ik pas zorgelijk. Het gaat er niet om dat mensen tevreden naar huis gaan, het gaat erom hoeveel vinkjes er afgestreept zijn in het patiëntendossier. Bureaucratisch geneuzel waardoor het verplegend personeel steeds minder tijd overhoudt om datgene te doen waar het goed in is; namelijk zorgen voor zieke mensen.

Ach, wanneer ik naar de wachtlijsten kijk dan zit het Amphia niet echt om klandizie verlegen. Mijn bescheiden inschatting is dat de meeste tante Julia’s gewoon naar dit ziekenhuis zullen blijven gaan wanneer dat onverhoopt nodig is, en dat de boekhoudkundige schade van deze teleurstellende 70e plaats beperkt zal zijn.

Babs Verstrepen