‘NAC een topclub, ik zou zomaar 10 jaar bijtekenen’

STEENAKKER – Het geruchtencircuit over een vertrek in de winterstop van NAC-middenvelder Robbert Schilder draait op volle toeren. Zelf blijft hij rustig, ondanks dat het zondag zomaar zijn laatste wedstrijd kan zijn. Zijn ambitie steekt de 25-jarige linkspoot niet onder stoelen of banken. “Ik hoop dat ik de stap naar een topclub een keer kan maken.”

Het is een druilerige vrijdagmiddag. Schilder is net klaar met de training die door het slechte weer was verplaatst naar Etten-Leur. Hij krijgt een twinkeling in zijn ogen als het gaat over de interesse van clubs als AZ en FC Twente. Het verraadt de drijfveer van Schilder die graag een stapje hogerop wil.

“Ik heb niets concreets gehoord. Van geen enkele club. Ook niet van NAC dat er interesse zou zijn. Ik weet dat ik word gevolgd. Dat is leuk om te horen, want het geeft aan dat ik goed bezig ben. Maar het wordt pas echt als er contact is”, aldus de voetballer.

Een topclub
Even terug in de tijd. De in Amstelveen geboren speler speelt in het seizoen 2005/2006 in het eerste elftal van Ajax. Dus een topclub heeft hij al gediend. Alleen het werd het niet wat hij er van had verwacht. Tot twee keer toe werd Schilder verhuurd aan Heracles Almelo en tot twee keer toe keerde hij terug naar de Amsterdamse hoofdmacht zonder zichzelf in de basis te spelen.

“Ik heb een dubbel gevoel over die periode. Aan een kant had ik beter eerder naar NAC kunnen gaan. Dan had ik meer ervaring gehad doordat ik waarschijnlijk meer had gespeeld. Ik was nog niet echt toe aan Ajax. Zo’n club vergt veel van je en ik was te jong. Ben blij dat ik toen de keuze heb gemaakt om naar Breda te gaan.”

Schilder kwam naar in het seizoen 2009/2010. Een jaar dat er in de selectie heel wat oudere spelers zaten. Ook echte clubmensen. In dat jaar speelde de middenvelder vooral voor zichzelf. Zolang hij presteerde op het veld vond hij het wel best. Nu is hij juist een van de meer ervaren mannen binnen de lijnen.

Bijzondere clubcultuur
“Dat is heel natuurlijk gegaan. Het is een proces en gaat vanzelf. Ik ben veel professioneler dan toen ik bij NAC kwam. Dat heeft ook met mijn leeftijd te maken en de ontwikkeling van het team dat behoorlijk jong is. Wat ik ook meekreeg van die oudere jongens in het begin, is de NAC-cultuur.”

De linkspoot kijkt even kort voor zich uit. Neemt wat bedenktijd en formuleert voorzichtig de clubcultuur. Alsof hij zich geen fouten kan permitteren. NAC is een grote club. Maar geen topclub. Dat past niet bij de Bredase vereniging, meent Schilder. Het is iets anders wat het hier voor hem en vele andere spelers speciaal maakt. Hard werken en vechten voor de overwinning is een vereiste. Het resultaat is van minder belang.

Drie goals
“In die zin is er geen echte topsportmentaliteit. Plezier in je werk, is naast het harde werken op het veld eveneens belangrijk. Verder moet je persoon niet van die maniertjes hebben. Dat wordt niet gewaardeerd. Eigenlijk wil ik niet weg uit Breda. Ik ben hier op mijn plaats. Maar ik heb ook ambitie. Als NAC een topclub was geweest zou ik zomaar tien jaar bijtekenen.”

Zondag tegen AZ kan het zomaar zijn laatste wedstrijd worden in het geel-zwart van NAC. Misschien is de club uit Alkmaar zelfs zijn toekomstig broodheer. Daar staat hij zelf niet zo bij stil. Schilder weet dat er in een thuiswedstrijd van alles mogelijk is. Zelfs tegen koploper AZ.

“Ik weet niet eens of ze mij volgen en dat maakt mij ook niet uit. Ik speel voor NAC en als ik drie kansen krijg zal ik drie willen scoren.”