Een hartverwarmend Bakkie Troost in Breda: 'Een opkikker in een moeilijke tijd'

BREDA - “Koffie, koffie, lekker bakkie koffie…”, zo klinkt het door de straten van Breda. Met twee riksja’s zijn Mirjam Sengers (53) en Heleen van Doremalen (56) op weg om de thuiszitters een hart onder de riem te steken. “Precies in de tijd dat een kopje koffie gezet kan worden, voeren wij een show op”, legt initiatiefneemster Van Doremalen uit.

Twee weken geleden startte theatermaakster Heleen van Doremalen en zangeres Mirjam Sengers een muziektheaterprogramma genaamd ‘Bakkie Troost Breda’. Op afstand proberen ze de bewoners van Breda een vrolijk moment op de dag te bezorgen. Dit doen ze door een hartverwarmende show op te voeren voor flats, verzorgingstehuizen en in woonwijken.

“Het loopt een beetje uit de hand…”, legt Heleen uit, terwijl ze op de riksja, een soort driewieler, stapt om ook deze dag weer door Breda te fietsen. “Steeds meer mensen vragen ons om langs te gaan bij een familielid of vriend. We krijgen het steeds drukker en dan zijn wij ook nog eens hartstikke chaotisch.” De planning vandaag is dan ook drukker dan ooit “We doen dit zo vaak als we kunnen, maar we moeten er wel de energie voor hebben.”

Het is een vrolijk gezicht, twee dames op hun riksja in een stil Breda. Sengers en Van Doremalen vallen dan ook op en worden overal begroet terwijl ze rondfietsen. “Ken jij die man waar je net naar zwaaide”, vraagt Sengers. “Nee, nog nooit gezien”, lacht Van Doremalen. “We worden steeds bekender hier in Breda”. 

Tekst gaat verder onder de foto.

Verzorgingstehuis

Bij het eerste verzorgingstehuis waar ze naartoe gaan worden ze al verwacht, want in de voortuin zitten ouderen vol smart te wachten. De moeder van een 38-jarige hulpbehoevende man die in het verzorgingstehuis woont, heeft gevraagd of de dames hem zouden kunnen opvrolijken. Door de uitbraak van het coronavirus kan ze namelijk niet meer langsgaan bij haar zoon. 

De dames doen dit met veel liefde. “Maar niet alleen voor hem, maar voor iedereen hier in het verzorgingstehuis”, legt Van Doremalen uit. In het midden van de tuin wordt de show opgevoerd. Van Doremalen praat de show aan elkaar en danst er op los, terwijl Sengers enkele bekende nummers meezingt. Zang en theaterkunst worden afgewisseld. De ouderen genieten zichtbaar. 

De mensen lijken op te leven. Hier en daar durven ze het aan mee te zingen, te neuriën of zelfs te dansen op de muziek. Van Dorenmalen vraagt aan het publiek: “Wie wilt er mee doen aan de leeftijdsloterij?” Ouderen roepen hun leeftijd en Sengers schrijft de leeftijd op briefjes. “Bent u 83, nou dat zou ik niet zeggen hoor.” Na een loting lijkt “Meneer 83” te hebben gewonnen. “U wint M&M’s, maar niet de chocolaatjes. Nee, het staat voor Mirjam en haar Meezingers.” Sengers zingt het lied ‘Que Sera Sera’ voor de man. “Maar eigenlijk voor iedereen die hier is.”

Het voelt een beetje als een gevangenis met vier sterren

Overal waar de dames komen, trekken ze veel bekijks. Zo staan ze later op de dag voor een, op het eerste gezicht, stille flat. Zodra de muziek uit de boxen klinkt en Sengers en Van Doremalen aan de show beginnen, komt er leven in de flats en huizen. Op de balkons en uit de omgeving komen allerlei mensen nieuwsgierig kijken waar het gelach en de muziek vandaan komt. Hier en daar zie je de contouren van iemand die achter een raam stiekem meekijkt.  Uiteindelijk staat op bijna ieder balkon en in iedere voortuin wel iemand te kijken. “Jullie zijn helden”, roept een emotionele buurtbewoner. 

Opkikkertje
“Dit is geweldig. Het is nu een moeilijke tijd. Ik ben alleen en mijn kinderen kunnen niet langs komen. Het is dat ik een hondje heb en als ik droevig ben kan ik met hem wandelen. Dat ik dan dit tegenkom vind ik heel gezellig, want ik houd wel van deze muziek”, vertelt een oudere voorbijganger. “Ik vind het ontzettend gezellig. Dit is een leuk opkikkertje in een vervelende tijd, omdat wij niet de deur uit kunnen. Het voelt een beetje als een gevangenis met vier sterren”, vertelt een bewoonster van een verzorgingstehuis in Breda. 

Sengers en Van Doremalen zijn entertainers van beroep. Door de coronacrisis zitten ze nu even zonder werk. “Maar dat wij dit zo kunnen doen geeft ons heel veel energie.” De twee dames doen dit dan ook kosteloos. “Er zijn altijd mensen die alleen zijn of niet gewend zijn om hulp te vragen. Wij hopen dat onze show een moment op de dag is dat die mensen ook een beetje aandacht kunnen krijgen. Wij willen ze op deze manier een hart onder de riem steken.”

TEKST DOOR CAMIEL BEEKERS