Alive et kicking

‘Zo meneer, dat was allemaal niet mis zo te zien.’
‘Nou, die personen bij die brancard, dat waren wij niet hoor. Dat was de tegenpartij.’
‘O, er waren meer auto’s bij betrokken?’
‘Ja, wij stonden gewoon aan de voorrangsweg te wachten en werden geraakt door de andere botsende auto’s. Die zilveren auto, die was van ons.’
‘Nog mee kunnen rijden?’
‘Ben je gek. Die werd gezellig met de andere twee afgevoerd. En maar Frans blijven praten die politie. Trouwens, alle betrokkenen, politie en hulpverleners gingen weg zonder ons. Na anderhalf uur alleen in de gloeiende hitte konden we een taxicentrale vinden. Het nummer hadden we onthouden van een voorbijrijdende taxi. Mooie slachtofferhulp daar.’
‘Maar u zat gelukkig in de Provence. Wijn, stokbroodje, kaas... Pluk de dag!’
‘En dan begint de ellende pas. Verzekeringen bellen, het thuisfront, je auto moet gerepatrieerd worden. Je kunt net zo goed een administratiekantoor beginnen...’
‘Het weer was prima?’
‘Niks prima. Veel te warm! En dan zit je dagen te wachten op een vervangende huurauto. Komen ze eerst aan met een stadsmug waar je net met zijn vieren in past met een boodschappentas achterin. Kun je weer opnieuw beginnen. Nee, we hadden het daar wel gehad. En in the middle of nowhere zit je mooi te kijken zonder auto trouwens.’
‘Maar jullie hebben lekker je rust kunnen nemen, uiteraard?'
‘Hoezo rust? Een dag te laat konden we pas terug. En heb jij wel eens met je gezin in het midden van de nacht op het vliegveld van Marseille een huurauto opgepikt? Dat is geen lolletje hoor. Die juffrouw van het verhuurkantoor was trouwens een vreselijke pin. Blij dat we in Breda terug waren.’
‘Ik hoor het al. Jullie hebben een avontuurlijke vakantie gehad. Welke reisorganisator hadden jullie? Klinkt allemaal heel wat spannender dan op zo’n geprefabriceerde kameel door de woestijn trekken.’
‘Gewoon geboekt via internet. Maar goed, we leven nog, hè?’
‘Bedankt voor het interview. Nog iets eraan toe te voegen?’
‘Ja, een tip. Ze hebben geen hagelslag in Frankrijk. Dat kun je je gezin niet aandoen. Meenemen uit Nederland dus.’
‘Bedankt!’