'Rob Pignicky, een superlieve gozer'

BREDA – NHTV-student Rob Pignicky was van zijn laatste stage in Nicaragua op weg naar huis, toen de bus waarin hij zat overvallen werd, waarschijnlijk door rebellen. Pignicky werd vermoord, net als zestien anderen. In Breda en in zijn woonplaats Krimpen aan de Lek is geschokt gereageerd.
>> 'Dit zet je met beide benen op de grond'
>> Nalini maakte dezelfde reis
>> NHTV-student vermoord in Midden-Amerika
>> Buitenlandreizen onder de loep

Mark Both kende de 28-jarige Pignicky van de sportschool in Krimpen aan de Lek. “Hij was een hele stille rustige jongen, die nooit zoveel zei”, vertelt Both. “Hij kwam altijd naar me toe, met zijn handen voor zich gevouwen, omdat ik boeddhist ben. Daar spraken we ook wel eens over. In de sportschool was hij meestal in zijn eigen hoekje aan het werk, met losse gewichten, zoals de Hongaren dat doen. Rob is de zoon van Hongaarse emigranten. Op die manier ben ik ook op die manier gaan trainen.”

Op de sportschool Kogyuro, waar hij geregeld kwam, deed Rob meestal zijn eigen ding, vertelt Both. Volgens hem viel Pignicky niet op. “Ik heb zijn foto uitgeprint en op de sportschool opgehangen. Toen wisten meer mensen hem te herinneren. Rob was die stille jongen, die altijd op de achtergrond stond.”

In 2006 woonde Pignicky tijdens zijn eerste stage op het vakantieverblijf Perle D’or op Aruba. Ook mensen die hem daarvan kenden, reageren geschokt, zo blijkt onder meer uit het blog dat Martijn Akkermans uit Bavel schreef. “Heb Rob leren kennen tijdens zijn stage op Aruba waar wij beide woonachtig waren op Perle D'or. Het nieuws van zijn overlijden is dan ook als een bom bij mij ingeslagen.”

Marijke van den Heuvel kende Rob nog van de lagere school uit Krimpen aan de Lek. “Hij zat altijd voor mij in de klas op de basisschool. Was de lolbroek uit de klas... Een superlieve en goede gozer!”

Rob was een aardige jongen, zo schreef Mark ook al op zijn blog . “Met een hart op de juiste plek, ik zal hem wel missen. Hij is nu bij zijn moeder in de hemel, die hij veel te snel verloor. Waar je ook ben Robby, ik zal je voor altijd dragen in mijn hart. Namaste Mark.”