Afbeelding

Meidoorn voelt zich gepiepeld door gemeente Breda

Algemeen

TUINZIGT - De emoties lopen hoog op binnen de muren van het buurtcentrum De Meidoorn. Afgelopen week werd nog eens extra duidelijk dat een doorstart van het buurthuis er op wat voor manier dan ook niet in zit. Het einde van meer dan 30 jaar Meidoorn doet de medewerkers van het eerste uur pijn: “Dit is ons leven!”

Ruud van Erp is betrokken bij de Meidoorn vanaf het begin. Trots wijst hij zichzelf aan op een elftalfoto uit 1978: “Wij hebben de eerste steen de grond zien ingaan, alles hebben we hier meegemaakt. Dit is ons leven!” Veel wil hij in het begin niet over de zaak kwijt. De buren van Surplus moesten na een kritische brief al eens op het matje verschijnen: “Je mag blijkbaar geen mening hebben in deze stad en ik heb straks ook weer te maken met de sociale dienst he!.”

De Bredanaar, die vanaf 1996 non-stop voor de Meidoorn via de BSW heeft gewerkt, beticht wethouder Bob Bergkamp ervan met dubbele tong te spreken: “Twee weken geleden heeft hij de ouderen hier nog persoonlijk beloofd dat hij voor hun zou vechten, dat alles goed zou komen. Nooit meer iets van gehoord.”

Meneer van Dijk legt graag een biljartje in de Meidoorn. Ook hij was bij die vergadering aanwezig: “Het zou allemaal goed komen volgens wethouder Bob Bergkamp, daar wilde hij zelfs zijn handtekening voor zetten. Maar toen ik hem vroeg om dan meteen te tekenen liep hij weg.” De 65-plusser vindt het onbegrijpelijk dat de gemeente hoogbejaarde mensen hun ‘biljartje afpikt.’ “De ouderen die hier komen hebben geen geld te verteren, die gaan nooit op vakantie. Dit was altijd een mooi alternatief. Bob kan wel op vakantie toch?”

Een van de vrijwilligers, Leo van Tilburg vermoedt net als veel andere Meidoorners dat de gemeente het buurtcentrum expres aan het lijntje heeft gehouden: “Waarom hebben ze onlangs nog een aanbouw voor de bejaarden gebouwd? Waarom kregen we pas geleden nog een nieuwe fietsenstalling en een nieuwe ingang? En ondertussen loopt de wethouder in het café te brullen dat hij de Meidoorn zal redden.” Meneer van Dijk: “Ik denk dat ze de zaak achter onze rug om allang hebben geregeld, mogelijk al zelfs verhuurd.”

Ruud van Erp laat de grote zaal zien. Op een wandplank staan nog wat trofeeën: “Deze mogen de mensen gratis ophalen als ze een beker nodig hebben voor een toernooi of zo.” De carnavalsposters hebben al een nieuw heenkomen gevonden, net als sommige bejaarden-activiteiten. Wat hem nog het meest dwars zit is de onwil van de gemeente om mee te denken. Volgens meneer van Dijk werd het voorstel om in ieder geval de nieuwe aanbouw voor bejaarden open te houden meteen afgeschoten.

Over de een à anderhalve ton euro die het centrum kost zegt Ruud: “Het is gewoon onmogelijk om een buurthuis zelfstandig draaiende te houden. Geef ons dan toestemming om bruiloften te organiseren, of laat ons het onderhoud voortaan zelf betalen. Daar zijn binnen Meidoorn genoeg mensen voor te vinden, maar de gemeente wil ons gewoon weg hebben.”

De enige hoop die sommige mensen binnen De Meidoorn koesteren is dat er net als bij het buurcentrum in de Scheldestraat toch een last minute oplossing wordt gevonden. Of dat het buurthuis een doorstart kan maken zoals het buurthuis de Loper. Ruud hoort niet bij de gelovers: “We zijn weg, het is echt afgelopen.”

De gemeente laat in een reactie weten dat wethouder Bergkamp volgende week in gesprek gaat met de Meidoorn. Tot die tijd wil de gemeente niet inhoudelijk op de zaken vooruit lopen.