Lijsttrekker Ernst: Na reuma in de politiek

BREDA - In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen interviewt BredaVandaag.nl de lijsttrekkers. Wie zijn ze, waar komen ze vandaag en wat drijft ze. Deze keer: Patrick Ernst, VVD.

“Ik ben in Breda geboren op 29 december 1967. Ik ben het nakomertje in het gezin. Mijn broer en zus zijn tien en negen jaar ouder. Mijn vader en moeder zijn uit de randstad naar Brabant gekomen voor het werk en hebben hier hun gezin gesticht. Mijn vader kwam uit Bussum, mijn moeder uit Amsterdam. Wij kinderen zijn wel echte brabo’s, van mijn vader kon je altijd nog horen dat hij uit Amsterdam kwam.”

“Mijn moeder was huisvrouw en deed daarnaast vrijwilligerswerk bij de paters in Bavel. Mijn vader was ooit kok, onder meer bij Mirabelle, en is later het onderwijs in gegaan. Hij werd later directeur van de GTS (Gemeentelijke Technische School, later Van Cooth). Hij was een van de eerste meesterkoks van het land. Mijn ouders zijn beiden al overleden, mijn vader toen ik zestien was.”

Broer en zus in politiek
“Ik kom niet echt uit een politiek gezin. Mijn vader vond stemmen wel belangrijk. Ik weet dat hij als lid van een goed christelijk gezin eerst CDA stemde, en later VVD. Mijn broer en zus zijn wel politiek actief. Mijn zus is lid van de VVD en mijn broer staat op de lijst voor de VVD in Woensdrecht.”

“Van mijn vader heb ik het meeste meegekregen. Vooral een hoge arbeidsethos, hard werken. Dat hebben we allemaal in ons gezin. Ook de gezelligheid heb ik van huis uit. Want ondanks dat er hard gewerkt moest worden, moest het welk gezellig zijn.”

Regie
“Ik heb het gymnasium gedaan op het Newman College, daarna de hotelschool. Ik wilde de zwarte kant op, zoals dat heet, richting de bediening. Maar door mijn vaders achtergrond als kok kwam ik toch in de keuken terecht. Uiteindelijk werd hem dat niet. Ik besloot de regie over mijn eigen leven te houden en ben gaan werken.”

“Mijn eerste baan was op de administratie van de Nederlandse Pakketdienst en toen ben ik ook gaan studeren, bedrijfswetenschappen aan de Open Universiteit. Dat heb ik niet afgemaakt. Daarna heb ik bij automatiseerder CSS in Rosmalen gewerkt, waar ik uiteindelijk de doorstart heb begeleid. Nu werk ik als zelfstandige controller, onder meer in de zorg- en welzijnsector.”

Per ongeluk in politiek
“Ik ben per ongeluk in de politiek terecht gekomen. Ik heb reuma, dat bleek van de ene op andere dag toen ik 24 was. Ik dacht dat ik spierpijn had en werd door mijn baas naar de arts gestuurd. ‘Kom jij maar terug als duidelijk is wat je hebt’. Ik ben nooit meer terug gekomen en zat al snel in een rolstoel en de WAO.”

“Ik wilde mezelf wel uitdagen en ben vrijwilligerswerk gaan doen in het bestuur van de buddyzorg. Na een paar jaar ging het iets beter en wilde ik weer gaan werken. Ik kreeg echter de deksel op mijn neus. Ik was afgekeurd, maar bleek ook afgeschreven. Daar werd ik enorm boos over. Ik wilde herkeurd worden om goedgekeurd te worden. Daar had de arts nog nooit van gehoord.”

Loes van Beusekom
“Ik wilde daar wat aan doen en dacht, ik moet de politiek in. Ik ben de programma’s gaan vergelijken en kwam bij de VVD uit. Ik dacht, hoor ik daar wel thuis? Ik zat toen ook al in de wijkraad en had geregeld contact met Loes van Beusekom. Zij heeft mij uiteindelijk overtuigd dat ik bij de VVD op mijn plek zou zijn.”

“Nadat ik een analyse had gemaakt voor de fractie, werd mij gevraagd of ik niet op de lijst wilde. Dat wilde ik wel. Dat was in 2001. In 2002 zat ik tot mijn verrassing in de raad. Dat was wel mijn doel, maar het was wel wat sneller dan verwacht.”

“Het lokale, de eigen woonomgeving. Direct invloed hebben op je omgeving, met veel verschillende onderwerpen bezig zijn. Dat spreekt me aan. Ik heb ook absoluut geen ambitie om landelijk wat te gaan doen.”

Winkelgebied
“De uitdagingen in Breda liggen in het winkelgebied. Daar liggen ook de kansen. Achter de Lange Stallen, de oplevering van Via Breda. Dat zijn ijzersterke punten, waar we nog meer draagvlak voor moeten zoeken en waar gemeente en ondernemers samen de schouders onder moeten zetten. Samen moeten we zorgen dat Breda aantrekkelijk blijft. Breda moet leuk blijven om te wonen en te ondernemen, de lasten moeten binnen de perken blijven.”

“Breda moet vooral niet veranderen als het om de gezelligheid en het bourgondische gaat. Daar liggen alleen maar kansen. We hebben geweldige evenementen. We mogen alleen meer verbindingen leggen. Tussen beeldcultuur en erfgoed en wat mij betreft ook met Van Gogh. Zijn moeder heeft hier aan de singel gewoond. We mogen Breda meer op de kaart zetten.”