Leven met vluchtelingen: ‘Het zijn de meest liefdevolle mensen die ik ooit heb leren kennen’

BREDA – Niet iedereen zou het doen, maar Bram twijfelde geen seconde. Na een oproep nam hij twee Oekraïense vluchtelingen in huis. “Ze zijn nu al familie geworden.”

Bredanaar Bram Verlegh volgt de oorlog in Oekraïne op de voet. “Ik wil gewoon al zo lang de Oekraïners een hart onder de riem steken en buiten geld doneren, kan je toch vrijwel niets doen.” Toen kwam er een oproep van Roger Omers. De horecaondernemer ging eerder deze week naar Oekraïne om de ingezamelde spullen naar vluchtelingen af te leveren. Ze kwamen thuis met een moeder en zoon. Roger deed een oproep op Facebook, met de vraag wie er een plekje had voor het gezin. “Ik twijfelde geen seconde. Ik dacht: Fuck it, gewoon doen”, vertelt Bram. “Heel kort moest ik aan mezelf vragen of het wel verstandig was, maar dat antwoord was al snel duidelijk. Natuurlijk, ik moet ze gewoon helpen.”

Moeder en zoon, Margarita en Maxim, stonden zondagavond bij Bram op de stoep en Bram merkte al snel dat het toch wel lastig zou kunnen worden. “We praten via Google Translate, ze spreken namelijk geen woord Engels. Dat maakt het net wat moeilijker.” De vluchtelingen moesten wel even hun draai vinden in het huis van Bram. De Bredanaar heeft een kamer voor de ingericht en heeft ze behalve een verblijfplaats nog meer aangeboden. Toch waren moeder en zoon in het begin terughoudend. Volgens Bram wilde ze niet alles zomaar aannemen. Daar begint steeds meer verandering in te komen. “Eerst zaten ze ook veel boven, op de kamer. Nu komen ze steeds vaker in de woonkamer zitten en kunnen we leuke dingen doen of praten. Dan drinken we samen een flesje wijn of we eten met zijn allen. Eigenlijk zijn ze nu al familie geworden.”

Tijdens het vluchten moesten de Margarita en haar zoon een hoop achter laten. Zo zijn opa, oma en de hond nog in Oekraïne. “Ze zijn nog niet echt open over de situatie, ik denk dat het inzinken van het trauma later nog komt”, aldus Bram. “We praten veel liever over leukere dingen. We doen ook veel liever leuke dingen. Zo zijn we wezen bowlen, of dan drinken we gezellig wat. Gewoon even alles vergeten.”

Hoewel Bram geen spijt heeft van zijn keuzes, toch kan hij het gezin maar tot eind maart huisvesten. “Dan verhuis ik zelf ook. Daarom zijn we aan het kijken hoe we ze dan verder kunnen helpen.” Bram Roger en Job proberen een goede oplossing voor Margarita en Maxim te vinden. Zo wordt op dit moment de Koepel klaargemaakt om vluchtelingen op te vangen. “Het is niet de beste optie, het is en blijft een gevangenis. Waarschijnlijk zullen ze wel eerst daarheen gaan, maar ondertussen kijken we verder om ze te helpen. Ik heb nog nooit zulke liefdevolle en vooral dankbare mensen leren kennen. Daarvoor doen we het.”