Oenemeloen, poep aan je schoen

COLUMN - Het zou de titel van een carnavalsnummer kunnen zijn, zo herkenbaar is de achterliggende situatie. Je wandelt buiten de deur en plotseling merk je dat je in een ondefinieerbare weke massa stapt. Je vloekt binnensmonds. Een stoeprand brengt een tijdelijk oplossing (schrapen van je zool), maar eenmaal thuis zul je met effectievere methoden aan de slag moeten om je schoen schoon te krijgen.

Wat ook erg is: je hebt het niet de in gaten tot de stank van hondenstront je neus bereikt. Fijn als je al ergens bent binnengestapt of achter het stuur hebt plaatsgenomen. Ooit hondenpoep uit de profielen van een pedaal verwijderd? Niet alleen onaangenaam, maar je moet er nog lenig voor zijn ook.

Geen hondenprobleem
Op deze site klaagde recent een vader over de grote hoeveelheden poep die hij met zijn zoontje moesten ontwijken als ze gingen wandelen. Een klacht die verre van nieuw is, want hondenpoep op straat is een van de hardnekkigste problemen en ergernissen van de laatste decennia. En feitelijk onnodig. Want als iedere hondeneigenaar zijn poep zou opruimen, zou er niets aan de hand zijn. Veel baasjes gedragen zich verantwoordelijk, maar een deel laat de poep liggen waar hondlief zijn behoefte heeft gedaan.

Strikt genomen bestaat er dus geen hondenpoepprobleem, maar een probleem van baasjes die de poep niet opruimen.  De oplossing ligt daarom in het veranderen van het gedrag van de hondeneigenaren. En mensen ertoe verleiden hun gedrag te veranderen, dat is nou net een van de lastigste dingen die er zijn.

DNA
Sommige steden gaan ver in het bestrijden van de hondenpoepoverlast. Hondeneigenaren betalen bijvoorbeeld eenmalig hondenbelasting  en leveren materiaal van hun hond in waarmee het DNA kan worden bepaald. Vinden handhavers hondenpoep op straat, dan wordt daarmee het honden-DNA bepaald en krijgt de eigenaar een heel hoge boete.

Veel aardiger is het natuurlijk om te proberen het probleem met spontane medewerking van de hondeneigenaars op te lossen. Soms helpt om bordjes te plaatsen met het vriendelijk verzoek om hondenpoep in de publieke ruimte niet te laten liggen. Het helpt soms om gratis hondenzakjes in houders op straat beschikbaar te stellen. En om op genoeg plaatsen afvalbakken te zetten waarin de zakjes gedeponeerd kunnen worden. Het helpt soms ook om met acties hondeneigenaren zich er bewust van te maken dat hondenpoep op straat niet alleen hinderlijk aan je schoen is, maar ook nadeling voor milieu en de volksgezondheid. En boetes laten uitdelen door handhavers is ook een mogelijkheid, waarmee echter lang niet alle vieze baasjes worden betrapt.

Kortom: iedere gemeente,  ook Breda, probeert er het beste van te maken. Tot op heden is de ideale oplossing nog niet gevonden. Behalve dan een hond die niet poept. Een levensechte robothond. Maar tot die beschikbaar is, blijft er stront aan de knikker.

Guido van der Kroef