Gevangen

Sinds Totti bij DWDD is geweest kan ik niet meer voorbij ‘de Koepel’ rijden zonder aan haar te denken.
Natuurlijk is het voor de rasechte Bredanaar oud nieuws, maar als import inwoner van deze stad is het verhaal me pas opgevallen toen ik er al lang en breed woonde en het in het nieuws kwam door haar boek.
Nu dus.

Nu is een gevangenis niet echt nieuw voor mij – niet dat ik er woon, of dagelijks kom, maar door werkbezoek kom je nog eens ergens –, in ‘onze’ Koepel ben ik echter nog nooit geweest. Ik heb dus geen idee hoe het er binnen uit ziet. Of het lijkt op iets van uit een film; etages met getraliede cellen, waar mannen of vrouwen opgesloten worden zodra de avond valt. Of niet...

Afgelopen zaterdag was de kans. Open huis in het gevangeniswezen. In heel Nederland, ook in Breda.
Al in januari kwam regelmatig de melding in mijn elektronische agenda voorbij: ‘Opgeven voor de gevangenisdag.’ Ik schoof het voor me uit. Dag na dag, week na week.
En iedere keer nam ik me voor: morgen geef ik me op.
Het is interessant, het is informatief. Het is iets wat ik aan mijn kinderen wilde laten zien. Kijk, dit is wat een gevangenis is, zo ziet opgesloten zijn eruit.
Het kwam er niet van.
Ik kreeg het niet voor elkaar.
Het voelde als ‘aapjes kijken’ zonder dat er aapjes in de buurt waren.

En iedere keer dacht ik weer aan Totti. Hoe ze ontsnapte. Haar vrijheid opzocht, terwijl ze straf hoorde uit te zitten.
Ik weet heus wel dat veel gevangen niet voor niets daar zitten, maar ik weet ook hoe beklemmend het voelt als je niet verder dan die muren kunt kijken. En dan heb ik nog in mijn achterhoofd dat ik met een paar uur weer buiten sta.
Ik liet de dag dus voorbij gaan en dacht niet meer aan Totti.

Tot vandaag.
Een medereiziger las haar boek in de trein.
En ik dacht: O ja, de open dag… Nu is het voorbij. Volgend jaar beter maar…
En ik lachte mezelf uit.
Ook volgend jaar zal ik het uitstellen. Vanwege het beklemmende gevoel.
Mocht u over stalen zenuwen beschikken dan kan ik het u aanraden. Het is een belevenis. Je kunt er avonturen beleven.
Kijk maar naar Totti.