Mossou: ‘Werd tijd dat het AD Hard Gras Prijs won’

BREDA - AD-columnist Sjoerd Mossou heeft maandagavond de Hard Gras Prijs voor sportjournalistiek ontvangen. Met namen zijn columns over de crisis bij Ajax spraken de jury aan. “Ajax was natuurlijk een dankbaar onderwerp.”

- Een inkoppertje, deze prijs, met collega Hugo Borst in de jury?
“Dat zou je kunnen zeggen, maar Hugo zit al zeven jaar in de jury. In die tijd heeft het AD nog nooit gewonnen. Dus ik denk dat je dat niet kunt zeggen. Bij het AD leefde wel het gevoel dat het tijd werd dat we hem een keer zouden winnen, gezien de hoeveelheid aandacht die we besteden aan sport.”
“Het is een lastige prijs. Ze kijken naar sportjournalistiek, maar ook naar literaire kwaliteiten. Het is appels en peren vergelijken. Dat maakte het ook lastig om mijn kansen in te schatten. Het komt er op neer dat ze kijken naar wat ze goed vinden.”

- Je schrijft nu drie jaar columns...
“Tweeënhalf eigenlijk. Het is bij toeval ontstaan. Ik heb Chris van Nijnatten een keer vervangen tijdens zijn vakantie en toen ben ik het blijven doen op woensdag en zaterdag. De columns gaan altijd over sport, en eigenlijk ook altijd over voetbal.”
“De prijs heb ik gewonnen met een serie van columns over de crisis bij Ajax. Ajax was natuurlijk een dankbaar onderwerp. Al was dat ook wel lastig. Er werd zoveel over geschreven. Ik heb er geprobeerd een draai aan te geven, bijvoorbeeld met mijn column waarin ik de karakters van Ajax vervangen had doorPSV’ers. Dat maakte het absurdisme van de soap duidelijk. Ik was zelf eigenlijk ook wel verrast door het effect.”

- Je bent ook verslaggever, blijf je dat combineren?
“Ik wil dat zeker blijven combineren. Ik vind het belangrijk dat ik in het voetbal blijf. Dat is voor mij een manier om inspiratie op te doen, ik beleef dingen, zie ze. Ik vind het hartstikke leuk wat ik doe. Ik ga deze zomer naar het EK en de Olympische spelen. ”

- Wil je wat bereiken met je columns?
“Het is vermaak. Ik heb er geen moraliserend idee bij. Het is mooi als een lezer er om lacht, of zich er aan ergert. Helemaal mooi is als iemand na het lezen denkt, ‘zo had ik het nog niet bekeken’.”
“Ik pak mensen of clubs wel aan, maar ik ben niet van de botte bijl. Ik hou er niet van mensen tot aan de knieën af te zagen. Dat betekent niet dat mensen nooit boos zijn. Ik ben wel eens wakker gebeld door iemand die mijn column niet op prijs stelde. Dat zijn overigens vaak de mindere goden. De Hiddinks van deze wereld hebben een olifantenhuid.”

- En nu?
“Ik ben bezig de laatste hand te leggen aan mijn boek over NAC. Dat gaat in mei verschijnen. Het moet een boek worden waarin supporters hun club herkennen en dat aan buitenstaanders duidelijk maakt wat voor bijzondere club NAC is. Of dat mijn volgende prijs wordt? Daar denk ik niet aan. Het is mijn eerste boek. Ik hoop dat het leuk wordt.”